Ես ծնվել և մեծացել եմ Երևան քաղաքում Հ․Ա․Թ-ում ։
Ապրում եմ պապիկիս,հայրիկիս և մայրիկիս հետ
Հայրիկիս մասին
Իմ հայրիկս աշխարհի ամենա հոգատար հայրիկն է։ Հայրիկս մեկ-մեկ կարող է խիստ լինել, բայց նա շատ բարի,խելացի,ուրախ և աշխատեսեր մարդ է։ Ես ու հայրիկս շատ ենք սիրում միասին ժամանակ անցկացնել, միասին խաղալ,զբոսնել,գնումներ կատարել ։
Նա շատ է աշխատում, բայց նա իմ և իմ մայրիկի համար ժամանակ կգտնի, ես նրա և մայրիկիս հետ շատ եմ սիրում գիշերը զբոսնել, երբ այգում մարդ չի լինում հայրիկիս հետ գնում ենք մաքուր օդի, այգում նստում ենք խոսում և քննարկում մեր առօրյան ։Նա ինձ մեկ-մեկ օգնում է տնային աշխատանքներս կատարեմ, նա շատ համբերատար բացատրում է, եթե ես չեմ հասկանու նա չի բարկանում ինձ վրա և նորից փորձում է բացատրել։ Ես Աստծուց շնորհակալ եմ որ հենց իրեն է ընտրել ինձ հայր լինելու համար։
Մայրիկիս մասին
Մայրս ամենա գեղեցիկ էակն է այս աշխարհում։ Մայրս շատ խիստ է իր տեսակով,բայց իմ հանդեպ շատ հոգատար։Մայրիկս շատ թիթիզ է , միշտ ինձ վրա բարկանում է ասելով որ աղջիկը պետք է իր արտաքինին շատ ուշադիր լինի,մաքուր և կոկիկ լինի։ Մայրիկս ինձ հետ շատ կապված է եսել իր հետ ,մենք ուր գնում ենք միշտ միասին ենք գնում,մայրիկս ինձ հետ շատ ժամանակ է անցկացնում ,ինձ հետ շատ է խոսում բացատրում ճիշտ ու սխալը, մայրիկս շատ հյուրնկալ կին է,նա շատ է սիրում հյուրեր ընդունել հյուրասիրել, մայրիկս խոհանոցում վարպետ է և ինձել ամեն ինչ սովորեցնում է։
Պապիկիս մասին
Պապիկս ամենա բարի և հոգատար մարդն է։ Ես պապիկիս շատ եմ սիրում։
Դպրոցի մասին
Երբ ես 6 տարեկան էի, հայրիկս արդեն վաղուց որոշել էր որ ես պետք է գնամ Մ,Ս,Կ,Հ
իմ առաջին դասղեկս իմ սիրելի ընկեր Հասմիկն է եղել , իր շնորհիվ ես սիրել և սովորել եմ տառերը,թվերը, գրել կարդալրդալը, երբ մեզ ասեցին որ մեր դասղեկը փոխվել է և այլևս ընկեր Հասմիկը չի լինելու ես այլևս դպրոց չեի ուզում գնալ,ինձ համար շատ դժվար է եղել համակերպվել այդ իրականության հետ և մինչ օրս երբ տեսնում եմ իմ առաջին ուսուցչուհուն վազում եմ իր մոտ և ամուր գրկում, ես երբեք չեմ մոռանա իմ շատ սիրելի ընկեր Հասմիկին։
Ալիսա Հովհաննիսյանի բլոգ 