Մենք բոլորս, որ գնում ենք մենակ, տրտում,
Որ գնում ենք խանութներում գինի ու հաց,
Որ փնտրում ենք անկարելի մի խնդություն,
Բայց չենք գտնում՝ վազքով տարված ու զբաղված.-
Մենք բոլորս, որ, հոգնաբեկ, չենք նայում վեր —
Մոռանալով աշխարհային չարը, բարին՝
Տրտո՜ւմ կօրհնենք մի իրիկուն օրերը մեր —
Ու կնայենք Հարդագողի ճանապարհին…

Ես ընտրեցի այս բանաստեղծությունը որովհետև այն կարծես թե պատմում է մեր աոօրյա կյանքի մասին։

անծանոթ բառեր

տրտում- Տրտմությամբ լցված, տրտմություն ապրող

խնդություն-Բերկրություն, խինդ, ուրախություն

հոգնաբեկ-Հոգնելով ջարդված, շատ հոգնած